As for me,all i know is that i know nothing--Socrates

 

                ปกติแล้วฉันเป็นคนใฝ่รู้มากๆ ชอบอ่านหนังสือ ชอบฟังเพลง ชอบที่จะอยู่กับตัวเอง วันหนึ่งฉันได้เรียนวิชาปรัชญา อาจารย์มอบหมายให้อ่านหนังสือเรื่องโลกของโซฟีให้จบแล้วทำความเข้าใจกับมัน เห็นจำนวนความหนาของหนังสือแล้วในใจคิดว่าคงอ่านไม่ไหวแน่ๆ หนังสือปรัชญาตามที่เราคิดจะต้องน่าเบื่อ ไม่สนุก มีแต่เรื่องที่เราเข้าใจยาก แต่พอได้ลองใช้เวลากับมัน(ไฟลนก้นเพราะจะสอบ) เออ สนุกแฮะ มีอะไรในโลกนี้ที่เรายังไม่รู้อีกเยอะแยะเลย ดังเช่นหัวข้อบล็อกข้างต้นนะคะ       วลีของโซคราตีสแปลเป็นไทยได้ว่า สิ่งเดียวที่ข้ารู้ คือข้านั้นไม่รู้อะไรเลย อ่านเจอปุ๊บความรู้สึกแรกคือ อะไรวะ แปลว่าอะไรอะ พอลองมานึกๆนั่นสินะ จริงๆแล้วเราทุกคนแทบจะไม่รู้อะไรเลย โต๊ะ จริงๆแล้วหน้าตาเป็นอย่างไร แมว อาจไม่มี ๔ขา ฉันกำลังจะบอกทุกคนว่าชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะ อย่าหยุด อย่าอยู่นิ่งๆ อย่าปล่อยให้ความเคยชินมาทำให้ชีวิตเราไม่มีสีสัน วันนี้ทักทายกันแค่นี้ก่อน ขอให้ทุกคนสนุกกับชีวิตนะคะ
                                                                                                                                     ดา